تمنای وجود

اقتباس :نسرین ون آبادی کارشناس پرستاری از اورمیه

الهی یک دل پر درد دارم و یک جان پر زجر ، خداوندا این بیچاره را چه تدبیر ؟

 الهی درماندم نه از تو لکن درماندم در تو ،

اگر غایب باشم گویی کجایی ؟ و چون به درگاه آیم در را نگشایی .

الهی دلی ده که طاعت فزون کند و توفیق طاعتی ده که به بهشت رهنمون سازم .

الهی دلی ده که در کار تو جان بازم و جانی ده که کار آن جهان سازم .

الهی نفسی ده که حلقه بندگی تو گوش کند و جانی ده که زهر حکمت تو نوش کند .

الهی دانایی ده که در راه نیفتم و بینایی ده که در جاه نیقتم .

الهی پایی ده که با آن کوی مهر تو پوئیم و زبانی ده گه با آن شکر آلای تو گوئیم .

الهی الهی ضعیفم خواندی که چنینن است ، هر چه از من در وجود آید این است .

الهی تو دوختی در پوشیدم و آنچه در جام ریختی نوشیدم ، هیچ نیامد از آنچه میکوشیدم .

الهی زندگی همه با یاد تو ، شادی همه با یافت تو و جا ن آن است که در او شناخت تو است .

الهی من کیستم که به در گاه تو زارم ، یا قصه درد خود بتو پردازم .

الهی دانی که بی تو هیچکسم ، دستم گیر که در تو رسم

به ظاهر قبول دارم و به باطن تسلیم ، نه از خصم باک دارم نه از دشمن

 بیم ، اگر دل گوید چرا ؟ گویم سر افکنده ام و اگر خرد گوید چرا

گویم  

                                                                                                                    مناجات نامه _انصاری